Dalekowzroczność: co to jest i na czym polega nadwzroczność?

Dalekowzroczność (nadwzroczność, hyperopia) to jedna z najpopularniejszych wad układu optycznego. To zaburzenie widzenia sprawia, że obraz i przedmioty znajdujące się w bliskiej odległości są rozmazane, podczas gdy obraz w dali widziany jest wyraźnie. Nadwzroczność wymaga korekcji za pomocą okularów lub soczewek kontaktowych dla zachowania pełnego komfortu codziennego życia. W poniższym wpisie wyjaśniamy, czym jest dalekowzroczność i rozwiewamy wszelkie wątpliwości dotyczące tej wady wzroku.

Na czym polega dalekowzroczność? Objawy nadwzroczności

Dalekowzroczność (nadwzroczność) to wada wzroku oznaczająca niewyraźne widzenie przedmiotów znajdujących się blisko, przy jednoczesnym wyraźnym widzeniu przedmiotów znajdujących się daleko.

Występuje, gdy gałka oczna jest krótsza niż standardowo i ogniskowanie promieni świetlnych jest przesunięte. Promienie światła odbierane przez oko skupiają się nie na siatkówce, jak w zdrowym oku, a w niewielkiej odległości za siatkówką.

Czym hyperopia objawia się w rzeczywistości? Osoby cechujące się dalekowzrocznością będą mieć kłopoty z czytaniem książki lub oglądaniem telewizji, podczas gdy mogą bez problemu przeczytać nawet niewielki napis na billboardzie przy autostradzie.

Głównym objawem wystąpienia nadwzroczności jest więc pogorszona ostrość widzenia w odległościach bliskich, co wiąże się bezpośrednio z objawami takimi jak:

• zmęczenie oczu i bóle głowy przy pracy w bliskich odległościach

• napięcie i bóle gałki ocznej przy pracy w bliży

• łzawienie oczu

Dalekowzroczność - przyczyny

Istnieje kilka możliwych przyczyn dalekowzroczności, jednak najczęściej jest to wada genetyczna, która może być dziedziczona. Z dalekowzrocznością spotkać można się również przy występowaniu długoletnich nieleczonych symptomów nadmiernej akomodacji.

Wiek także gra znaczną rolę w występowaniu dalekowzroczności. Co ciekawe, jej objawy występują naturalnie u małych dzieci, zanikając z wiekiem u większości. Jako genetyczne zaburzenie widzenia nadwzroczność oka ujawnia się już w młodym wieku i towarzyszy dalekowidzom praktycznie całe życie.

Stopnie zaawansowania nadwzroczności:

• Nadwzroczność niska - maksymalnie do 2,5 dioptrii,

• Nadwzroczność średnia - od 2,5 dioptrii do 6 dioptrii,

• Nadwzroczność  duża - powyżej 6 dioptrii.

Nadwzroczność - czy nosić okulary?

Brak korekcji dalekowzroczności wywołuje mocne obciążenie mięśni oka poprzez konieczność nieustannej, wzmożonej akomodacji. Takie nadwyrężanie oczu może prowadzić do pogłębiania zaburzeń widzenia. Dlatego dla osób, u których występuje hyperopia zalecane jest regularne korzystanie z soczewek kontaktowych lub okularów korekcyjnych.

Metody korekcji dalekowzroczności - jakie okulary lub soczewki?

Do korygowania nieostrego widzenia oka wywołanego dalekowzrocznością wykorzystywane są sferyczne soczewki kontaktowe lub okulary korekcyjne o dodatnich mocach (tzw. "plusy"). Zobacz, jak odczytać wartości ze swojej recepty na okulary, aby poznać swoją wadę! Dobór odpowiedniej korekcji odbywa się podczas badania u specjalisty - okulisty, optometrysty lub refrakcjonisty. Zarezerwuj wizytę już dziś!

Do korekcji dalekowzroczności za pomocą okularów stosuje się szkła jednoogniskowe o stałej mocy na całej powierzchni. Od strony technicznej - aby skorygować nadwzroczność oka należy przesunąć ognisko znajdujące się za siatkówką bezpośrednio na siatkówkę. W tym celu trzeba umieścić przed gałką oczną soczewkę skupiającą, czyli plusową. Soczewki plusowe są najgrubsze i najbardziej wypukłe na środku i stopniowo stają się cieńsze przy krawędziach.

Dalekowzroczność a inne zaburzenia

Niewyraźne widzenie z bliska często występuje jednocześnie z astygmatyzmem. Mowa wtedy o astygmatyzmie nadwzrocznym. Jak wspominaliśmy wyżej, w prawidłowo zbudowanym oku wiązka światła skupia się w jednym miejscu – na siatkówce. W astygmatyzmie światło skupia się na dwóch punktach, a w połączeniu tych dwóch zaburzeń - w astygmatyzmie nadwzrocznym – oba punkty skupienia światła są umieszczone za siatkówką. Taką wadę również łatwo skorygować, korzystając z okularów lub soczewek.

Nadwzroczność starcza a prezbiopia (starczowzroczność)

Innym problemem, zbliżonym w objawach do nadwzroczności jest prezbiopia (starczowzroczność), czyli zmiany zachodzące w oku wraz z wiekiem. Starczowzroczność występuje jedynie u osób po 40. roku życia, także u takich, które mogły nigdy wcześniej nie mieć zdiagnozowanej wady. Obie przypadłości można łatwo skorygować, jednak wymagają odpowiednich rodzajów soczewek dopasowanych do zaburzenia, które podczas wizyty w gabinecie dobierze specjalista.

Chcesz wiedzieć więcej? Przeczytaj wpis dotyczący krótkowzroczności lub poznaj najpopularniejsze rodzaje wad wzroku.

Dalekowzroczność - profilaktyka i leczenie

O wzrok zawsze warto profilaktycznie dbać, nawet w przypadku braku jakiejkolwiek wady. U dalekowidzów szczególnie mocno należy stawiać nacisk na ćwiczenia rozluźniające napięcie w oku. Ważne jest również pamiętanie o regularnych, krótkich przerwach dla oczu podczas pracy z bliska. Konieczne są też regularne badania u specjalisty - zalecane przy nadwzroczności przynajmniej raz do roku. Sprawdź, jakie jeszcze sposoby na poprawę wzroku możesz wykorzystać!

Metodą na leczenie dalekowzroczności jest wykonanie zabiegu laserowej operacji, polegającej na nacięciu rogówki, jednak jest to możliwe jedynie przy ustabilizowanych wadach u osób powyżej 21. roku życia i nie jest powszechną praktyką. Najwygodniejszym sposobem jest więc codzienna korekcja - okulary korekcyjne lub soczewki kontaktowe.

Masz pytania? Skontaktuj się z nami przez formularz lub w wiadomości na Facebooku!